استقلال کودک در پوشیدن لباس یکی از مراحل رشد اوست. به تنهایی لباس پوشیدن، ممکن است در ابتدا، برای والدین کلافه کننده باشد، اما باید پذیرفت که قسمتی از رشد روانی و حرکتی کودک است. گذر از این مرحله، کمی صبر و شکیبایی میطلبد.
سعی کنید مراحل پوشیدن لباس را به مشاجره نکشانید. چرا که اصرا او به استقلال در پوشیدن لباس، پس از مدتی رفع خواهد شد. چرا که وقتی کودک مهارتی را یاد می گیرد، تکرار آن برایش دیگر جذاب نخواهد بود .
کودکان به هرحال تا شش سالگی، این مهارت را به خوبی یاد خواهند گرفت.
معمولا کودکان در سن یک سالگی به مرور همکاری خود را در مراحل پوشیدن لباس نشان می دهند. آنها هنگام پوشاندن کفش و جوراب، یک پای خود و سپس پای بعدی را جلو می آورند و یا دست خود را در آستین لبای می کنند.
توصیه می شود از همان نوزادی، هنگام پوشاندن لباس، در مورد کاری که انجام میدهید، با نوزاد صحبت کنید.
در حدود یک و نیم سالگی، کودک لباسهایی همچون کلاه، کفش و شورت را بیشتر دوست دارد و پوشیدن آنها برایش جالب و سرگرم کننده است. اما به هرحال صبر زیادی را میطلبد.
در دوسالگی کودک توانایی باز کردن زیپهای بزرگ را دارد، اما هنوز باز کردن دکمه ها برایش دشوار است و توانایی پوشیدن مستقل لباس را ندارد.
در دونیم سالگی اگر دکمه لباسش را باز کنید، خودش لباسش را در میآورد. کفشهای بدون بند و دمپایی را میپوشد و مایل
است به همان ترتیبی که لباس را پوشاندید، آن را دربیاورد.
بستن بند کفش یا چسب سندل هنوز برایش چالش بزرگی است و ممکن است تا شش سالگی مجبور باشید خودتان این کار را برای او انجام دهید.
در سه ساگی هنوز بستن دکمهها برایش سخت است اما میتواند لباس خواب یا سارافون راحتی را خودش بپوشد. خوب است در این سن از او بخواهید، کم کم لباسهایش را مرتب کند. در این سن، هنوز بستن دکمه و یا پیدا کردن آستین لباس برایش
دردسرساز است
در چهارسالگی توانایی تشخیص دوطرف لباس را دارد، بنابراین کلاه و لباسهایش را راحتتر میپوشد. ولی هنوز بند کفش برایش چالش بزرگیست.
بطور کلی بهتر است برای سرت بخشیدن به روند استقلال در لباس پوشیدن کودک، لباسهای کم دکمه، آزاد و راحت انتخاب کنید.
سعی کنید لباسهایی را که دوست دارید باهم بپوشد و ست کند را کنار هم در کمد یا کشوی لباس او تا کنید و قرار دهید.