قانون 3-1 در تربیت کودک حرف شنو چیست؟
اگر بخواهیم صادقانه بگوییم، تربیت کودک حرف شنو، همواره از چالش های سخت فرزندپروری است.
والدین معمولا از اینکه کودکشان در مدرسه از معلم و یا در خانواده، از پدربزرگ و مادربزرگ، حرف شنوی دارد، اما ساده ترین دستورات پدر و مادر خود را نادیده می گیرد، ناراحت و عصبانی می شوند.
یکی از ساده ترین روشها برای تشویق کودکتان به حرفشنوی از شما، استفاده از قانون کاربردی 3-1 است.
اگر در برابر هر دستوری که به فرزندتان میدهید، سه کار درست او را به زبان بیاورید و به صورت کلامی تشویقش کنید ذهن کودک به صورت ناخودآگاه پس از مدتی دستورات شما را بهتر میپذیرد.
پس اگر روزی ده بار به فرزندتان میگویید:
“ندو”، “نریز”، “بشین”، “دست نزن”،”جمع کن”، “بخور”، “نکن” ، “آروم باش” و …. حداقل باید “سی بار” بگید :
“آفرین چقد خوب غذاتو خوردی”
“باریکلا چقد مرتب وسایلت رو جمع کردی”
“ممنونم که وقتی غذات تموم شد بشقابت رو گذاشتی توی سینک”
توجه کنید که، لحن دستوری شما باید آرام ولی در عین حال محکم باشد و کودکتان حس کند، به دور از تندی و عصبانيت ، از او چیزی یا کاری رو میخواهید که انجام بده…
او نیاز دارد که دقیقا بداند، باید چکاری را انجام دهد و اگر اولین (یا حتی چندمین) بار است که آن کار رو از او میخواهید و هنوز در انجام دادنش حرفه ای نشده، بهتر است، بدون داد و بیداد و عصبانیت و تحقیر و … کنارش باشید تا موفق شود.
به جای گفتنِ ” باز که همه جا رو بهم ریختی پاشو لباساتو جمع کن تا عصبانی نشدم”
میتوانیم بگوییم: ” بلوز زرده و شلوار قرمزه روی زمین افتادن، بردارشون و توی کشوی دوم کمدت بذارشون”
به جای گفتنِ “بسه دیگه چقدر میخوای تلوزیون ببینی ”
میتوانیم بگوییم: ” تلوزیون رو خاموش کن و بیا باهم یه نقاشی جالب بکشیم”
خیلی مراقب باشید که در تله ی “لجبازی” با بچه ها نیفتید.
لجبازی یک بازی کاملا دو طرفه است، که یک طرف آن ما آدم‌های به اصطلاح بالغ و عاقل قرار داريم! که معمولا یک سر طناب رو گرفته و میکشیم و به کودکمان می گوییم طناب رو ول کن! شک نکنید، ما اگر وارد لجبازی کودک نشویم ، خیلی سریعتر این طناب کشی تمام میشود.
نویسنده: رضوان السادات موسوی، کارشناس روانشناسی و کارشناس ارشد تربیت کودک
در مجله اینترنتی سپین بیشتر بخوانید.